مُردم اندر حسرت فهم درست! با وجود ترکتازی کرونا در کشور، مسافران با خود  مرگ سوغات می‌آورند!

ندای کتول/ وحید حاج سعیدی:/ دیروز  صبح در خیابان کمربندی شهر، یک مرسدس بنز او ۳۰۹ نسخه مینی‌بوسی دیدم ( همان مینی بوس های قدیمی که سال هاست تمامی کارگران خط تولیدش به رحمت خدا رفته اند و در عجبم که هنوز شرکت های بیمه این خودرو ها را بیمه می‌کنند و معاینه فنی هم دارند!) مینی بوس پر از مسافر بود. از بچه شیرخوار و کودک سه چهار ساله تا زن میانسال و پیر مرد هفتاد هشتاد ساله که به جز دو سه نفر هیچکدام ماسک نداشتند! حق هم داشتند. قطع به یقین در خودرویی که کولر ندارد، استفاده از ماسک در چنین هوای گرمی امکان ندارد. زن جوانی چادر روی خودش انداخته بود و در حال شیر دادن به نوزادش بود. پیرمردی که جلو نشسته بود در حال باد زدن خود با یک تکه کارتن بود. حتماً انتظار می‌کشید که زودتر به کبودوال برسند و اگر راه باز باشد و مانند آن مسافر خوزستانی گم نشود، آبشار تمام خزه ای کبودوال را در هفتاد سالگی فتح کند! نگاهی به پلاک خودرو انداختم. ایران - 84 ... پلاک ایران - 84 را در اینترنت جستجو کردم. استان هرمزگان!

یاد حرفی مسئولی افتادم که معیشت مردم را عامل رعایت نکردن پروتکل های بهداشتی می‌دانست! به راستی خودرویی با پلاک استان جنوبی کشور در اوج کرونا در شمال کشور و استان ما چه می‌کند؟! مگر سفر به شهر ها و استان های قرمز ممنوع نیست؟! مگر نه اینکه کرونا در حال ترکتازی است و هر روز رکوردهای جدیدی از فوت شدگان رونمایی می‌شود؟!

این حجم از بی تفاوتی و ساده انگاری با هیچ منطق و عقل سلیمی سازگاری ندارد! شاید ما انتظار داریم که پلیس جاده ها را ببندد و  مانع از مسافرت مردم شود. ولی سهم مردم در رعایت پروتکل های بهداشتی و پرهیز از مسافرت های غیر ضرروی چه می‌شود؟!

مسافرت ها، دور همی ها و مجالس عروسی و عزا به راه است ولی معیشت مردم را بهانه عدم رعایت پروتکل ها می‌دانیم و تا تقی به توقی می‌خورد اول از همه کسبه را خانه نشین می‌کنیم!

حاضر به کمی خانه نشینی یا استفاده از ماسک نیستیم ولی وقتی دچار بیماری شدیم در بیمارستان صدا را در گلو رها می‌سازیم و از کادر درمان طلبکار هستیم!

به راستی چه کسی پاسخگوی یتیم شدن کودکی است که هنوز زبان نگشوده است ولی پدرش روی تخت آی سی یو دچار زجر تنفسی شده است و ملحفه تخت را چنگ می‌زند تا شاید یک بار دیگر بتواند فرزندش را در آغوش بگیرد! چه کسی پاسخگوی زن جوانی است که با داشتن فرزند چهار ساله، در عنفوان جوانی بیوه شده است؟! تاوان بی مادر شدن کودک شیرخوار را چه کسی می‌دهد که مادرش در اثر بی مبالاتی ما دچار کرونا شده است؟! کرونا با هیچ کس شوخی ندارد و آنهایی که فکر می‌کنند فقط افراد بیمار و مسن در معرض خطر فوت هستند، سری به بیمارستان ها بزنند و از نزدیک میانگین سنی فوت شدگان را بررسی کنند!

البته این همه درد نیست و قصه آنجا غصه ناک می‌شود که هنوز عده ای کرونا را باور نکرده و آن را دکان دستگاه می‌دانند و دریغ از استفاده از ماسک و رعایت بهداشت فردی! شاید اگر مولانا امروز اینجا بود به جای سرودن « مردم اندر حسرت فهم درست» می‌فرمود «اندر حسرت فهم درست زجر کش شدم»!

در پایان باید اشاره کنم محض اطلاع افرادی که حاضر به تعطیل کردن بساط مسافرت و مهمانی و دورهمی ها ی شبانه شان نیستند و استفاده ماسک و رعایت پروتکل های بهداشتی را بیهوده می‌دانند؛ تخت های بیمارستان ها پر شده اند و سرم و آب مقطر  سهمیه بندی شده اند! فلذا اگر خودتان و نزدیکان تان دچار کرونا شدید و به مراکز درمانی تشریف بردید، لطفاً خفه خون بگیرید و از کمبود امکانات و تخت و دارو شکایت نکنید! ظرفیت تکمیل است!